Είπα τον έρωτα την υγεία του ρόδου την αχτίδα
Που μονάχη ολόισα βρίσκει την καρδιά
Την Ελλάδα που με σιγουριά πατάει στη θάλασσα
Την Ελλάδα που με ταξιδεύει πάντοτε
Σε γυμνά χιονόδοξα βουνά.

Οδυσσέας Ελύτης

Κυριακή 5 Αυγούστου 2018

Άγρια Ομορφιά


....Λίγα χιλιόμετρα απ τις δαντελωτές ακτές της,  η Θεσπρωτία κρύβει στον "κόρφο"  της, μικρά πολύτιμα πετράδια  , σμαραγδένια  ύδατα  που βγαίνουν απ τα σπλάχνα της και κατρακυλούν  από τις πλαγιές των αγέρωχων βουνών της. Μαγικές ροές  που πριν πάνε να ανταμώσουν το καταγάλανο Ιόνιο, σας περιμένουν να τα ανακαλύψετε και να σμίξετε μέσα σε βίρες και ρεματιές,  να δροσιστείτε και να "γευτείτε" την αέναη, άγρια ομορφιά της Θεσπρωτίας.

       
Video Editing:Σωκράτης Τζάνης

.  Δέσες, Πολύδροσο (Βλαχώρι)

                         







.  Βόθνες, Στενά Λάγγαρη

                               


                      


                          




.  Μαυροβιρός, Κρυονέρι (Λίμποβο)


                         



                   


Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

Το μάτι του Κύκλωπα


«….όταν σταθείς έξω από την Σπηλιά…. την είσοδο μπορείς να την παρομοιάσεις με το μοναδικό μάτι του Κύκλωπα Πολύφημου και άμα γυρίσεις το βλέμμα σου θα διακρίνεις πρώτα στα νότια το Αγιονήσι και πίσω σου το Πρασούδι που σύμφωνα με τα παιδικά ακούσματα μύθων στην πόλη, ήταν οι βράχοι που πέταξε ο Κύκλωπας από  το δάσος πάνω από την Ηγουμενίτσα που κατοικούσε…….» (“Οδύσσεια”  Ατραπός Ιούλιος 2012)
  …κάπως έτσι ο Ερέτης, Πολυμήχανος Κανένας, είχε παρομοιάσει την είσοδο του σπηλαίου της Λυγιάς (“Το σπήλαιο στη Λυγιά” Ατραπός Μάιος 2010  ) σε μία από τις αρκετές “οδύσσειες” που περνούσαν  πάντα από αυτό το σημείο. Οδύσσειες, άλλοτε με τη ματιά του μικρού παιδιού που ακολουθούσε τον πατέρα του βουτώντας για χταπόδια, άλλοτε με αυτή του πατέρα πια, φέρνοντας  εδώ τον δικό του μικρό αργοναύτη, μα κυρίως με τη ματιά του ταξιδευτή που μέσα από τις μικρές του περιπλανήσεις προσπαθεί να γεμίσει με εμπειρίες την ψυχή του……    και όλα αυτά υπό το άγρυπνο βλέμμα του Πολύφημου…
Έβαλα λοιπόν πάλι πλώρη για το μάτι του γιου του Ποσειδώνα,  μα αυτή τη φορά  κάτω από το φως του φεγγαριού. Λίγο μετά  τα μεσάνυχτα το σκαρί γλιστρούσε στα ήρεμα  νερά  ακολουθώντας την ρότα που χάραζε το Σεληνόφως στα νερά του Ιονίου. Η σκιά της χερσονήσου της Λυγιάς  αχνοφαίνονταν ….μα μπούσουλα, είχα πιο καλό, ήταν   ο παφλασμός του νερού στα βράχια, ανακατεμένος με τον αντίλαλο τον γλάρων από το Πρασούδι. Μια  "μουσική σύνθεση" που αντιλαλούσε στην πέτρινη κόχη του μοναδικού ματιού, σαν μελωδία Νηριήδων,  σαν το νανούρισμα της Θοώσης , μητέρας του Κύκλωπα.
 Ελαφριές κουπιές πια και άρχισα αργά να κωπηλατώ πως το εσωτερικό του σπηλαίου. Το μέχρι πριν τραγούδι - κάλεσμα απόκτησε μια απόκοσμη, γαλήνια χροιά, που κάθε φορά που άγγιζε  τα τοιχώματα του σπηλαίου,  αντηχούσε, "δημιουργώντας" αμυδρές   αποχρώσεις  που απορροφούσαν οι διάπλατα ανοιχτές κόρες των ματιών και τις μετουσίωναν σε φωταψίες στην ψυχή του Ερέτη…..
 Μεθυσμένος από την πανδαισία των αισθήσεων που γεννιούνται εκεί μέσα,  γύρισα πια να αντικρίσω κατάματα το μάτι του Πολύφημου……να απολαύσω την μοναδική Στιγμή λίγο μετά τα μεσάνυχτα, την ώρα που Ναϊάδες και Νηρηίδες στήνουν χορό, λικνίζονται  στο ελάχιστο φως της νύχτας που φτάνει μέχρι εδώ …. αυτή την μοναδική Στιγμή που θα “δεις” μέσα από την κόρη του ματιού του Πολύφημου, θα "ταξιδέψεις" ως εκεί που φτάνει η ματιά του ……και ακόμα παραπέρα…. στους αχανείς ορίζοντες της ψυχής του Οδυσσέα που κρύβουμε μέσα μας…….  



Βίντεο της εισόδου (Αύγουστος 2016)



Ο Χάρτης πρόσβασης στο σπήλαιο






  



.....και λίγες Στιγμές  από προηγούμενη οδύσσεια του αλαφροΐσκιωτου ερέτη  (Αύγουστος 2016)







Στη Σπηλιά της Λυγιάς  εκεί που θα “δεις” μέσα από την κόρη του ματιού του Πολύφημου, θα "ταξιδέψεις" ως εκεί που φτάνει η ματιά του ……και ακόμα παραπέρα…. στους αχανείς ορίζοντες της ψυχής του Οδυσσέα που κρύβουμε μέσα μας…….  





Τετάρτη 23 Μαΐου 2018

Κύκνειο Άσμα


Περασμένα μεσάνυχτα με τα φώτα της πόλης να με εγκαταλείπουν σιγά σιγά. Μαζί αποτραβιούνται και οι ήχοι αυτής της μεγαλούπολης, με στερνούς, αυτούς κάποιον ακάματων μηχανών που αντηχούν στην δυτική άκρη  της Ελευσίνας. Ξάφνου όλα θαρρείς σωπαίνουν και το μόνο που “χαράζει” την σιγή είναι ο ρυθμικός ήχος του πεταλιού, με τον αναβάτη του ποδηλάτου να πασχίζει ν’ αφήσει πίσω του μια ανηφοριά και μπρος  του να βρει τον προορισμό.
  Μες στο σκοτάδι που τώρα με σκεπάζει ξεπετάγονται εικόνες και βιώματα. Με ταξιδεύουν πολύ μακριά από δω …εικόνες στον παραλιακό δρόμο με τα πλατάνια, στην πόλη που με προίκισε με μνήμες.
Στα Πλατάνια της Ηγουμενίτσας οπού διάσπαρτα ήταν κάποια καταστήματα με πολύχρωμες  επιγραφές κι αφίσες με προορισμούς,  τα εξωτικά τα μέρη. Τότε που οι λέξεις διαδίκτυο , on-line δεν υπήρχαν. Τότε που η λέξη ..... “Ηλεκτρονικό”….δεν  έμπαινε μπρος τους, δεν κάλυπτε τις λέξεις κράτηση, εισιτήριο …ταξίδι…όνειρο…..ζωή. Τότε που, από  αυτά τα πολύχρωμα πρακτορεία ταξιδιών έβλεπες να ξεπετάγεται κάποιο άτομο κάθε φορά που εμφανιζόταν ένα αυτοκίνητο με …ξένες.. πινακίδες και με ότι γλώσσα γνώριζε διακοσμημένη με ελληνική χροιά, τους πρόσφερε την καλύτερη λύση για ένα ταξίδι στο μακρινό εξωτερικό, εισιτήρια με τα πλοία της γραμμής για Ιταλία.
   Στα πρακτορεία ταξιδιών που μικρός τότε κοντοστεκόμουν, χάζευα τον κόσμο με τα φανταχτερά αυτοκίνητα και ρούχα, να στέκονται στον πάγκο του γραφείου για να βγάλουν το εισιτήριό τους για μακρινές άγνωστες χώρες, περισσότερες ακόμα από τις μικρές σημαίες που κοσμούσαν τον πάγκο και τα τραπέζια του γραφείου.
  Εκεί η ματιά του άβγαλτου ταξιδευτή στεκόταν σε αφίσες και φυλλάδια μεγάλων πολυτελών πλοίων. Η ματιά του “σάλπαριζε” μαζί τους προς άγνωστους εξωτικούς προορισμούς και το επίθετό εξωτικός για τα μάτια ενός παιδιού στις αρχές του 1980, προσδιόριζε λιμάνια όπως το Μπρίντεζι, το Μπάρι, την Αγκόνα και από κει;…… όλο τον κόσμο.

   ....παράξενο μα μια από αυτές τις αφίσες με οδήγησε τώρα μέχρι εδώ

Αναδημοσίευση: seazoom.org

Αποτέλεσμα εικόνας για mediterranean sea karageorgis lines
Αποτέλεσμα εικόνας για mediterranean sea karageorgis lines
Τυπωμένες στην μνήμη μου εικόνες, στοιχειωμένες σαν κάθε απραγματοποίητο όνειρο, γιατί τότε αυτά τα δύο πλοία  δεν έδεναν στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας, έφευγαν για να πιάσουν στον υπόλοιπο κόσμο από την Πάτρα. Μόνο μια φορά θαρρώ, όταν πιά είχα χαράξει την δική μου ρότα, φευγαλέα ένα από αυτά είχα  αντικρύσει να μπαίνει στο κόλπο τις Ηγουμενίτσας. Δεν ανταμώσαμε και ο αδίστακτος ο χρόνος ξεθώριασε τις αφίσες, τις εικόνες, άπλωσε στρώσεις σκουριάς στην λαμαρίνα μα και στο κορμί. Πορεία κοινή; δεν ξέρω μα με το ένα από αυτά, που στροβιλίστηκε στις μοίρας τα τερτίπια, έμελλε τώρα να διασταυρωθούν οι ρότες μας.
 Ήρθα εδώ στο κόλπο της Ελευσίνας για να ανταμώσω F/B Mediterranean Sky. Γερμένο να το πνίγουν τα σκοτεινά νερά της λήθης, μα  ο άλλοτε  "όμορφος κύκνος" της ναυσιπλοΐας και των ονείρων μου αντέχει ακόμα, εκπέμπει μισοβυθισμένος το στερνό άσμα πριν χαθεί για πάντα στο βυθό της λησμονιάς. 

  Στάθηκα λίγα μέτρα μακριά από το Mediterranean Sky, την ώρα που τα γαλήνια νερά της χαραυγής “έστρωσαν” το διάβα για να κάνουν ρεσάλτο πάνω του τα όνειρα, οι μνήμες, η παιδικότητα μου. Με τα χρώματα της αυγής “μπάρκαραν” μαζί του. Άρχισαν να διατρέχουν τα καταστρώματα, αντάμωσαν με την ψυχή του σκαριού, μαζί βιράρανε καδένα, σπρώξανε στο ολοταχώς τον τηλέγραφο της μηχανής, σαλπάρανε ξανά….ταξίδι στο όνειρο…τον κόσμο, σχίζοντας τα κύματα του χρόνου, καβατζάρανε πέρα από την πραγματικότητα, την λησμονιά και ξανοίχτηκαν στα πέλαγα του ονείρου. Μεσοπέλαγα απ του λεβάντε  την μεριά μας βρήκε και ο Ηλιάτορας. Μαζί με τις ακτίνες του έστειλε τον απηλιώτη του να φυσήξει ανάμεσα στα καταστρώματα, τους ιστούς,  τα ρέλια,  να σμίξει με αλλοτινές  φωνές και ήχους και να φτάσουν εδώ στην άκρη του γιαλού σαν μελωδία την αυγής, στερνό άσμα ενός σκαριού.


Πηγή Πληροφοριών:  seazoom.org 

Διαδρομή:







 ...τα γαλήνια νερά της χαραυγής “έστρωσαν” το διάβα για να κάνουν ρεσάλτο πάνω του τα όνειρα, οι μνήμες, η παιδικότητα μου....















"...μας βρήκε και ο Ηλιάτορας και με τις ακτίνες του έστειλε τον απηλιώτη του να φυσήξει ανάμεσα στα καταστρώματα, τους ιστούς,  τα ρέλια,  να σμίξει με αλλοτινές  φωνές και ήχους και να φτάσουν εδώ στην άκρη του γιαλού σαν μελωδία την αυγής, στερνό άσμα ενός σκαριού."