Βίρες, Οβίρες, Κολυμπήθρες, Βόθνες, ονομασίες για ένα φυσικό φαινόμενο που
βρίσκεται καλά κρυμμένο στον "κόρφο" των βουνών της Ηπείρου. Κοιλώματα νερού, μέσα σε ρέματα που χαράζουν μικρά φαράγγια σχηματίζοντας καταρράκτες που σμιλεύουν με την σειρά τους την πέτρα, φτιάχνοντας αυτές τις σμαραγδένιες
λεκάνες κρυστάλλινων νερών. Βίρες, τόπος συνάντησης του νερού με την πέτρα, του
μύθου με την πραγματικότητα. Τοποθεσίες όμως που η “αντάρα της λήθης” τις κάλυψε ή μάλλον τις σκεπάσαμε
όλοι εμείς που αφήσαμε αυτούς τους παραμυθένιους τόπους για την καλύτερη ..
τάχα… ζωή της πόλης, που κυνηγήσαμε το ΠΟΛΥ χωρίς να καταλάβουμε ότι το
ΛΙΓΟ είναι αυτό που μας γεμίζει
πραγματικά. Αυτήν την αντάρα προσπαθώ να διαλύσω, ανακαλύπτοντας αυτά τα ονειρεμένα μέρη. Να τα θυμηθούν ξανά
εκείνα τα παιδιά που βουτούσαν στα νερά τους και τώρα είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας.
Να τα πρωτογνωρίσουμε και όλοι εμείς που βρισκόμαστε λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα
και αγνοούμε την ύπαρξή τους.
Στην αναζήτηση λοιπόν… και δεν
μου ξέφυγε μια ανάρτηση που είχε γίνει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την
Βίρα της Αράπας στην Κοκκινιά Φιλιατών. Μια αράδα λέξεις και μια
φωτογραφία ήταν αρκετά να μου κεντρίσουν
το ενδιαφέρον …..δεν έχασα χρόνο και με την πρώτη ευκαιρία βρισκόμουν στο
Σημείο.
Μετά τον “Μαυροβιρό”, τις “Βόθνες”, ήταν η σειρά για άλλη μια από τις
βίρες άγριας ομορφιάς της Θεσπρωτίας. Την Βίρα της Αράπας στην μικρή χαράδρα
που σχηματίζεται ανάμεσα στο Bουνό του Μαλουνιού και της Βελαντίλας (Καμάρας),
με ένα ρυάκι να ελίσσεται ανάμεσα, και πολλές φορές κάτω, από τεράστιες πέτρες,σχηματίζοντας, εκεί μέσα, τις μικρές
βίρες. Για μερικές δεκάδες μέτρα απαράμιλλης ομορφιάς, χάνεσαι σε ένα τοπίο
αποκομμένο από τον έξω κόσμο, βγαλμένο από τα παραμύθια, με το κελάρυσμα των
νερών να αντηχεί στους βράχους. Ήχος που με τους απαλούς του τόνους, αναπλάθει τις μελωδίες των
νεράιδων αναμεμειγμένες με το τραγούδι όλων νιων και των λυγερών που λούζονταν σε αυτά τα κρυστάλλινα
νερά.
Λόγια εικόνες που καλύπτουν πολύ λίγο από το
αυτό που πραγματικά βιώνει κάποιος εκεί μέσα. Θαρρώ όμως είναι αρκετά για να δώσετε λίγο χρόνο στο ανήσυχο, ατίθασο
κομμάτι της ψυχή σας και να βρεθείτε σε μία βίρα ομορφιάς της Θεσπρωτίας. Όσο
για μένα έχω βάλει ένα ακόμα Σημάδι Ζωής στην λίστα μου, παρακινώντας και όλους
εσάς να ρωτήσετε, να μάθετε, να βρείτε τις δικές Βίρες, τις αναμνήσεις των
προγόνων σας, τα δικά σας Σημάδια Ζώης και να τα κάνετε γνωστά σε όλους εμάς.
"...Όσο για μένα έχω βάλει
ένα ακόμα Σημάδι Ζωής στην λίστα μου, παρακινώντας και όλους εσάς να ρωτήσετε, να
μάθετε, να βρείτε τις δικές Βίρες, τις αναμνήσεις των προγόνων σας, τα δικά σας
Σημάδια Ζώης και να τα κάνετε γνωστά σε όλους εμάς."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου