Είπα τον έρωτα την υγεία του ρόδου την αχτίδα
Που μονάχη ολόισα βρίσκει την καρδιά
Την Ελλάδα που με σιγουριά πατάει στη θάλασσα
Την Ελλάδα που με ταξιδεύει πάντοτε
Σε γυμνά χιονόδοξα βουνά.

Οδυσσέας Ελύτης

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Μάθημα Φωτογραφίας






 Από τα πρώτα βήματα στις ατραπούς  Στεριάς και Θάλασσας,  Γαλάζιου και Πράσινου επέλεξα πάντα μαζί μου να έχω μια φωτογραφική μηχανή για να συλλέγω όλες αυτές τις στιγμές που κάνουν τα μάτια να ανοίγουν διάπλατα και να περνάν αυτή την ομορφιά των τοπίων στη Ψυχή. Ακόμα μια φορά θέλω να δηλώσω ότι δεν είμαι και  δεν θεωρώ τον εαυτό μου καταρτισμένο φωτογράφο, αλλά προσηλωμένο στην έννοια τις λέξης,  προσπαθώ εμπειρικά να κατά - Γράφω το Φως την στιγμή που, από την  γωνία που το λαμβάνω, μου προκαλεί ρίγος -  αγαλλίαση μέχρι το σημείο κάποια δάκρια να φεύγουν από τα μάτια. Μπορεί να φαίνεται παράξενο για πολλούς αλλά,   εκεί στις πλαγίες και τις κορυφές των βουνών,  μεσοπέλαγα, σε κάποια ακτή μα και κοντά σε κάποια ερείπια μνήμης, έχω πιάσει το εαυτό μου να δακρύζει για το τοπίο που το φώς χαϊδεύει γεννώντας χρώματα. Χρώματα που θα  έρθουν να με συναντήσουν μέσα από τον φωτογραφικό φακό. Πείτε με συναισθηματικό ---τιμή μου--- απλώς πολλές φορές αυτό μου προκαλεί προβλήματα!! η συγκίνηση, το ρίγος περνά και στα χέρια, έτσι πολλές φορές το τρέμουλο αποτυπώνεται και στις Στιγμές μου. Ιδίως όταν προσπαθούσα  να αποτυπώσω  κάποιες απ αυτές, τις  ώρες πριν το φως μεστώσει στον ορίζοντα ή όταν ο Ηλιάτορας, αποχωρώντας το μοιράζει με φειδώ στο τοπίο.  
Εκείνες οι μοναδικές στιγμές είναι όμως που προσφέρουν απίστευτες αποχρώσεις, αλλά το χέρι και ….ο χαρακτήρας μου με πρόδιδαν !!! Είχε έρθει η ώρα να μελετήσω λίγο, Ταχύτητα Κλείστρου, Διάφραγμα,  ISO,  βασικές αρχές φωτογραφίας  που έπρεπε σιγά σιγά να εφαρμόσω. Λοιπόν αυτές πήρα μαζί μου και στην παρέα προστέθηκε και ένα τρίποδο…. το αποτέλεσμα και η κριτική δικά σας εγώ πάλι ….δάκρυσα

Σημείωση
 Ο συλλέκτης στιγμών και τοπίων έχει στη κατοχή του μια και μοναδική Cannon PowershotSX20 IS  (οχι δεν είναι DSLR επαγγελματική) που τον ακολουθεί πιστά εδώ και 4 χρόνια…  και τρομάζει με την ιδέα ότι  κάποια στιγμή μπορεί να τον εγκαταλείψει (Έχουμε και οικονομική κρίση!!)

 Άσκηση 1η: Παραλία Νέου Πύργου




  Άσκηση 2η:Λιμάνι Ωρεών




Αλληλουχία χρωμάτων και συναισθημάτων

Άσκηση 3η: Πρωινό στην Νησιώτισσα





  ....επανάληψη Άσκησης 3: Πανσέληνος




























Άσκηση 4η: Λιμανάκι Νέου Πύργου 
 Ένα Βράδυ....




 Μια Αυγή...





 Αποχρώσεις της Αυγής


Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Κάβο Σώστης



  Ο καταπέλτης  ανεβαίνει και πριν ακόμα το πλοίο γυρίσει την πλώρη του η ομορφιά του τοπίου θα σας έχει ανεβάσει στα πάνω καταστρώματα. Το πλοίο είναι του πορθμείου Γλύφας – Αγιόκαμπου και το τοπίο;……πίσω αφήνετε μια ασημοπράσινη αγκάλη από ελιές που κατηφορίζουν και  μέσα τους, χαμηλά δίπλα στο Γαλάζιο, κουρνιάζει το όμορφο χωριό της Γλύφας. Μα και κατάπλωρα ομορφιά σας περιμένει αφού ο Αγιόκαμπος ετοιμάζετε να σας υποδεχτεί. Και εκεί στις πρώτες πλαγιές της Βόρειας Εύβοιας η ελιά θα σας προϋπαντήσει μόνο που πιο πάνω θα παραδώσει την ομορφιά στα πεύκα μέχρι να γίνουν δρύς ψηλά στο ΤελέθριοΓια περισσότερο πράσινο του πεύκου δεν έχετε να γυρίσετε προς τα δεξιά (Νοτιοδυτικά), ο δίαυλος των Ωρεών θα αρπάξει το βλέμμα σας και αμέσως το μπλε θα συναντήσει τις καταπράσινες πλαγιές της Λιχάδας μέχρι ψηλά στον Προφήτη Ηλία (674 μ.).
 Το σημαντικό κομμάτι της περιγραφής μου το άφησα για το τέλος. Λοιπόν η γη της Φθιώτιδας αριστερά, σας συνοδεύει για λίγο ακόμα, εκεί στην άκρη θα αντικρύσετε μία μικρή λιμνοθάλασσα που μπροστά της στολίζει μια λωρίδα παραλίας από μεγάλα κάτασπρα βότσαλα.  Και το άκρο αυτό αμέσως  θα σας αποκαλύψει τα μυστικά του. Το πρώτο θα σας το ψιθυρίσει, είναι άνεμος, ο δροσερός Γρέγος (Βόρειο Ανατολικός)  που σχεδόν καθημερινά ξεχύνεται από την μπούκα του Βόρειου Ευβοϊκού Κόλπου και θα σας δροσίσει μέχρι απέναντι. Το άλλο μυστικό, για μένα έπαθλο, κρύβεται στη μικρή παραλία που σχηματίζεται ακριβώς από κάτω από τον μεταλλικό Φάρο του Ακρωτηρίου Αγίου Σώστη ή καλύτερα του Κάβο Σώστη όπως τον αποκαλούν οι  ψαράδες που τον καβατζάρουν τα πρωινά.
  Αναρωτιέστε γιατί έπαθλο, μακριά δεξιά (ανατολικά) από την πλώρη που κοιτάει   τον Αγιόκαμπο, θα διακρίνεται την Νησιώτισσα την μικρή μερίδα γης που έχει ξεχωρίσει και φιλοξενεί τα Μεσαιωνικά ερείπια στη ράχη της. Από κει αρχές καλοκαιριού ξεμυτούσε η δική μου πλώρη. Άφηνα άγρια χαράματα, με τα αστέρια συντροφιά, την παραλία του Νέου Πύργου για την αναζήτηση ενός ακόμα μέρους ξεχωριστού, ενός σημείου οπού θα απολαύσω τον  Ηλιάτoρα. Τον αντάμωσα Ανατολικά στο  στον Αϊ Νικόλα, Βόρεια στο Αργυρόνησο μα και Νότιο Δυτικά στον Πάτερμο με τις Νεράιδες του. Τελικά στις αρχές του Ιούλη η αναζήτηση απέκτησε ένα νέο  έπαθλό  μα και το  φετινό στέκι μου για το ραντεβού με τις  πρώτες Αχτίδες. Εδώ στον Κάβο Σώστη, το χάραμα με έβρισκε να συλλέγω το πρώτο φως καθώς αναδυόταν πίσω από το ακρωτήρι Γαρά (Τσουκαϊτη) στους Ωρεούς.  Μάλιστα όσες φορές βρέθηκα εκεί είχα και μια ιδιαίτερη παρέα, μια αλεπού που πιστή στο ραντεβού της, πεταγόταν πίσω από τα βράχια και κουνώντας την φουντωτή ουρά… με καλημέριζε!!!!


Χάραμα













Ο Ηλιάτορας















 
















Καβατζάροντας τον Κάβο Σώστη





















Πρόσωπο με Πρόσωπο,
με την Ανατολή......










 

























Ο Φάρος του Κάβου

































Το σκαρί......





















....πονηρές ματιές 
από την συντροφία του Κάβου











Η Ανατολή ζωγραφίζει στο Γαλάζιο




















...και οι πρωινές 360 μοίρες του Αγίου Σώστη.



Άγιος Σώστης in greece