Είπα τον έρωτα την υγεία του ρόδου την αχτίδα
Που μονάχη ολόισα βρίσκει την καρδιά
Την Ελλάδα που με σιγουριά πατάει στη θάλασσα
Την Ελλάδα που με ταξιδεύει πάντοτε
Σε γυμνά χιονόδοξα βουνά.

Οδυσσέας Ελύτης

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Λευκάδα


 
  Πόρτο Κατσίκι, Εγκρεμνοί, Κάθισμα, ονειρεμένες παραλίες που αναλαμβάνουν να σμίξουν το μπλε του Ιονίου και το γαλάζιο του ουρανού με το πράσινο της ελιάς και του αμπελιού. Από αυτό το σμίξιμο «αναδύετε» το λευκό που περιτριγυρίζει όλο το νησί …
Λευκό  εκεί που το βότσαλο,  το αφρισμένο κύμα  και η ελιά αναμειγνύονται στην  παλέτα και ο Μαΐστρος σε ρόλο πινέλου αποδίδει στον καμβά το υπέροχο τοπίο της Λευκάδας.
  Σε αυτό τον τόπο βρέθηκα για να μαζέψω σαν το μερμήγκι ψυχικά αποθέματα για άλλον ένα απαιτητικό χειμώνα.
  Αυτό το Νησί με πήρε στην αγκάλη του και μου χάρισε την θαλπωρή με μία βόλτα στην παραλία της πόλης, την ώρα που ο ήλιος χανόταν στα δυτικά. Μου πρόσφερε το Νυδρί  με τους υπέροχους Καταρράκτες , αλλά και τη ευκαιρία να ξανοιχτώ από τα  Πριγκηπόνησα μέχρι το Φισκάρδο και το Κιόνι. Την Βασιλική με το τα πολύχρωμα πανιά να γεμίζουν τον όρμο της. Αλλά και τα Σύβοτα με τη απάνεμη ηρεμία τους…
..Την Λευκάδα αφήνω πίσω μου τώρα και  περνώντας το κάστρο της Αγιάς Μαύρας ρίχνω μια ματιά ακόμη στο νησί και καταλαβαίνω απόλυτα πως αυτός ο τόπος μπορεί να γεννήσει τόσους ποιητές…

...Nα σμίγει όπως στον ξάστερο
γιαλό το αγέρι μέσα σου,
που τρίσβαθα ανασαίνει.
Kάτου κοιτάς, κι απ' το βυθό,
καθώς κοιτάς, η ανάσα σου
στο νου βαθιά ανεβαίνει...

Άγγελος Σικελιανός

Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

Καγιάκ στον Αχέροντα



Έχοντας  έρθει σε “επαφή” με τις ψυχές του Κάτω Κόσμου στο Νεκρομαντείο, χρειάστηκα περίπου 1,5 Χλμ απόσταση για να βρεθώ στην ζωντάνια της Φύσης.
  Ο λόγος για την εμπειρία μιας διαδρομής με καγιάκ στο τελευταίο κομμάτι (4 Χλμ) της πορείας  του ποταμού των ψυχών προς την θάλασσα. Μια διαδρομή ιδανική για όλη την οικογένεια ( http://el.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=1962538 ). Όσο για το καγιάκ δεν μπήκα στον κόπο να το κουβαλώ μαζί μου, ο Μηνάς (Acheron Canoe Kayak  τηλ.6978808608 Facebook: Acheron Kayak) μας παρείχε ένα άνετο sit-on-top για τρία άτομα μαζί με πολλές πληροφορίες για την διαδρομή. Λοιπόν σύσσωμη η οικογένεια στο κατάστρωμα και αφεθήκαμε στην ήρεμη ροή του Αχέροντα.
Η Φύση αφού μας έβαλε μέσα στην αγκαλιά  της πλούσιας, σε μέγεθος και χρώματα, βλάστησης  άρχισε να σκηνοθετεί την πορεία…με μια πλειάδα πρωταγωνιστών….

….Πανέμορφα Αηδόνια ντυμένα με τροπικά χρώματα να υποδεικνύουν λίγο πιο κάτω  τις, εκπληκτικής αρχιτεκτονικής,  φωλιές τους…
…Φλύαροι βάτραχοι να ξεπετάγονται στις όχθες ..
…Νεροχελώνες να λιάζονται πάνω σε κορμούς ποζάροντας ήρεμα στον φωτογραφικό φακό..
..Φανταχτερά έντομα να ξεκουράζονται στις κορυφές των καλαμιών..
Guest stars ένα ζευγάρι Κάστορες να χώνονται βιαστικά στη φωλιά τους.

  Καθήκοντα ερετών πιο κάτω αναλαμβάνουν τα «στιβαρά» χέρια του γιού  και της Μαμάς και  εγώ σε ρόλο Κελευστή γεύομαι την ευτυχία, η οικογένειά μου να απολαμβάνει μαζί μου την αγάπη για την φύση και το καγιάκ!
  Το χωριό Αμμουδιά στην δεξιά όχθη του ποταμού σηματοδοτεί  σιγά σιγά και τη έξοδο στο καταγάλανο Ιόνιο. Μια τελευταία στροφή και απόβαση στην πανέμορφη παραλία της Αμμουδιάς για μπανάκι μέχρι να έρθει να μας παραλάβει ο Μηνάς.
  Επιστροφή πίσω …1,5 Χλμ πιο κάτω από κει που κάποιος τύπος εν ονόματι Χάροντας, με το δικό του "καγιάκ" πήγαινε της Ψυχές προς την Αχερουσία Λίμνη.     

Ξεκούραση...



Μαζεύοντας... Ήλιο

Αηδονοφωλιά


Παραλλαγή







...Το πλήρωμα...











Αμμουδιά


Στο βάθος.. Ιόνιο






Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Ναοί στο σχήμα του ουρανού



….οι σκέψεις μου πλημμυρισμένες με εικόνες από την περιήγηση στα μέρη  του «Κοινού των Θεσπρωτών»,
....ανασύρουν από μέσα μου τους στοίχους του ποιητή  

........... και βροντές, η οργή των νεκρών
και αργά στον άνεμο τρίζοντας
εγυρίσανε πάλι με το στήθος μπροστά
φοβερά, των βράχων τ' αγάλματα!
Οδυσσέας Ελύτης


Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Φανοτή

...(Μάθημα Ιστορίας υπ’ αριθμών 3)....



Προσπαθώντας να μην μείνω “μετεξεταστέος” στο μάθημα βρέθηκα μπροστά σε ένα εμπόδιο. Με ενημέρωσαν ότι στο χώρο τις Αρχαίας Φανοτής (Ντόλιανη) δεν υπήρχε φύλακας!!! με αποτέλεσμα να μην μπορώ να περάσω τα τείχη της πόλης των Φανοτέων. Έτσι….. «οι αναμνήσεις μου πιάσανε κουβέντα και απόψε λέω να παίξω από τα κερδισμένα»…. που λέει και Μίλτος (Πασχαλίδης). Με άλλα λόγια επισκέφτηκα τον χώρο πέρυσι τέτοιον καιρό ….εκεί που ο Καλαμάς τελειώνει τις συνεχόμενες στροφές, λες και είναι γιγάντιο φίδι απλωμένο στο κάμπο της Ρίζιανης σκεπασμένο από πλατάνια και στην κεφαλή του σαν κορώνα στέκετε ο βράχος της Ντόλιανης…
….και έτσι κράτησα κάτι για «σκονάκι»…..


Οι καμάρες το νοτιοανατολικού Πύργου

Η Κεντρική Πύλη

Η Κεντρική Πύλη



Ο πύργος για την εποπτεία της Περιοχής


Νοτιοανατολικός Πύργος



Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

Γίτανα


 (Γκούμανη)
(…η αλλιώς ένα ακόμα μάθημα Ιστορίας)

   Συνεχίζοντας την περιήγηση μου στους αρχαιολογικούς χώρους της Θεσπρωτίας ο δρόμος με έφερε επιτέλους στα Αρχαία Γίτανα (Γκούμανη). Ο χώρος δυστυχώς για να  προσδιοριστεί γεωγραφικά, (στον μέσο σύγχρονο κάτοικο ή επισκέπτη της περιοχής), περιγράφεται περίπου 16 χλμ από το Δρέπανο και το Μακρυγιάλι!!!!, 34 χλμ από τα Σύβοτα!!!! και 56 χλμ από την Πάργα!!!!.
   Με το καλωσόρισμα ο φύλακας μου έκανε μια τυπική ερώτηση που για λίγο  βασάνισε το μυαλό μου. Η απάντηση μου στην ερώτηση από πού κατάγομαι ήταν η κλασική…..από ‘δω …τοv Παραπόταμο (χωριό του πατέρα μου).
   Βαδίζοντας κάτω από τα τείχη με απασχολούσε το γεγονός γιατί ένα άτομο πρέπει να ανήκει σε ένα χωριό, σε μία πόλη ή σε μία περιφέρεια.
   Η σκέψη αυτή άρχισε να «ξεδιαλύνεται»….. αντικρίζοντας το επιβλητικό Αρχαίο Θέατρο (4000 – 5000 θέσεων)…… ψηλαφώντας και διαβάζοντας τα ονόματα επιφανών πολιτών αυτής της πόλης σκαλισμένα στις θέσεις του θεάτρου …..διαβαίνοντας την Δυτική Πύλη αντικρίζοντας το Πρυτανείο και μένοντας εκστασιασμένος από τα ψηφιδωτά του χώρου …… περπατώντας στην κεντρικό δρόμο της πόλης «νιώθοντας» τους πολίτες αυτής της πόλης να διαβαίνουν πλάι μου βγαίνοντας από τις οικίες τους ή από τον μικρό ναό πιο πάνω…..περνώντας την βορειοανατολική Πύλη έχοντας βρεθεί στο χώρο τη Αγοράς με τα πολύβουα καταστήματα και την Στοά ……κατεβαίνοντας προς τον ποταμό Θύαμη βλέποντας τους αρχαιολόγους να φέρνουν, εκατοστό – εκατοστό στο φώς, τον δρόμο που ένωνε το «λιμάνι» στις όχθες του ποταμού, με την πόλη (άραγε τι πραμάτεια και μαντάτα θα έφερναν από την Φανωτή τα πλεούμενα)….
….Παρατηρώντας την σκαπάνη του υπομονετικού αρχαιολόγου να ανοίγει ευλαβικά τα σπλάχνα της Θεσπρωτικής Γης ένιωσα  σαν να σκαλίζουν το δικό μου παρελθόν…
   Ε λοιπόν τελειώνοντας την περιήγηση στα  Γίτανα και έχοντας επισκεφτεί την Ελέα, την Φανωτή αλλά μένοντας και εντυπωσιασμένος από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ηγουμενίτσας καταλήγω σε ένα συμπέρασμα. Δεν ανήκω μόνο στον Παραπόταμο που είμαι πολιτογραφημένος, ούτε μόνο στη Ηγουμενίτσα που μεγάλωσα, πόσο μάλλον στην Αθήνα που κατοικώ…Δεν ανήκω μόνο στις δαντελωτές παραλίες του Ιονίου που με δροσίζουν. Αυτό το ένδοξο παρελθόν που μου «Αποκαλύφθηκε» έστω και μετά από 40 χρόνια μου έδωσε το ίδιο δικαίωμα  με το πολίτη αυτών των Αρχαίων Πόλεων να λέω και να αισθάνομαι ότι είμαι και εγώ ένας……….ΘΕΣΠΡΩΤΟΣ.

Θέατρο 4000-5000 Θέσεων



Δυτική Πύλη

Ρεζερβέ.....Θέσεις Θεάτρου



Τα ψηφιδωτά του Πρυτανείου





Οι αποθήκες του Πρυτανείου

Ανασκαφή...

Πρυτανείο

Στο δρόμο για την ...Αγορά

Απομεινάρια ενός Ναού

Στη ....στράτα για το Λιμάνι


Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Μαθήματα Ιστορίας….

….Πίσω στο χρόνο για να μάθω την Ιστορία του τόπου μου που τόσο επιμελώς μου «έκρυψαν» όταν πέρασα από τα σχολικά θρανία.
Αλλά αυτή η Ιστορία ακόμα παραμένει άγνωστη σε πολλούς από εμάς που πολλές φορές σνομπάρουμε μια επίσκεψη σε έναν αρχαιολογικό χώρο  και προτιμάμε τις κοσμοπολίτικες παραλίες του Ιονίου. Ε λοιπόν διάσπαρτες στην Θεσπρωτική Γη υπάρχουν «Οάσεις» Πολιτισμού που ενάντια στο χρόνο αναμένουν να σας δεχτούν στις αγκάλες στους και να σας ταξιδέψουν σε ένα ένδοξο παρελθόν…    
  Πρώτη στάση Αρχαία Ελέα.
Βέβαια για την ακρίβεια είχε προηγηθεί μια επίσκεψη στο καταπληκτικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Ηγουμενίτσας.