Είπα τον έρωτα την υγεία του ρόδου την αχτίδα
Που μονάχη ολόισα βρίσκει την καρδιά
Την Ελλάδα που με σιγουριά πατάει στη θάλασσα
Την Ελλάδα που με ταξιδεύει πάντοτε
Σε γυμνά χιονόδοξα βουνά.

Οδυσσέας Ελύτης

Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Φανοτή

...(Μάθημα Ιστορίας υπ’ αριθμών 3)....



Προσπαθώντας να μην μείνω “μετεξεταστέος” στο μάθημα βρέθηκα μπροστά σε ένα εμπόδιο. Με ενημέρωσαν ότι στο χώρο τις Αρχαίας Φανοτής (Ντόλιανη) δεν υπήρχε φύλακας!!! με αποτέλεσμα να μην μπορώ να περάσω τα τείχη της πόλης των Φανοτέων. Έτσι….. «οι αναμνήσεις μου πιάσανε κουβέντα και απόψε λέω να παίξω από τα κερδισμένα»…. που λέει και Μίλτος (Πασχαλίδης). Με άλλα λόγια επισκέφτηκα τον χώρο πέρυσι τέτοιον καιρό ….εκεί που ο Καλαμάς τελειώνει τις συνεχόμενες στροφές, λες και είναι γιγάντιο φίδι απλωμένο στο κάμπο της Ρίζιανης σκεπασμένο από πλατάνια και στην κεφαλή του σαν κορώνα στέκετε ο βράχος της Ντόλιανης…
….και έτσι κράτησα κάτι για «σκονάκι»…..


Οι καμάρες το νοτιοανατολικού Πύργου

Η Κεντρική Πύλη

Η Κεντρική Πύλη



Ο πύργος για την εποπτεία της Περιοχής


Νοτιοανατολικός Πύργος



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου