Είπα τον έρωτα την υγεία του ρόδου την αχτίδα
Που μονάχη ολόισα βρίσκει την καρδιά
Την Ελλάδα που με σιγουριά πατάει στη θάλασσα
Την Ελλάδα που με ταξιδεύει πάντοτε
Σε γυμνά χιονόδοξα βουνά.

Οδυσσέας Ελύτης

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Σε Παράλλαξη….


Σε Παράλλαξη….(1)
Μια φωτεινή γραμμή χαραγμένη στην επιφάνεια της Θάλασσας και κει πιο πάνω, μια μαγεύτρα Πανσέληνος, σε παράλλαξη με το σκαρί  μου.
  Στο αριστερό πλευρό έχω την Σελήνη, που με συντροφεύει στην δυτική ρότα. Η λάμψη της με φωτίζει με μικρές μόνο διακοπές, παύσεις  από τις ρυθμικές κινήσεις του κουπιού. Μια κίνηση του Ερέτη που φέρνει το κουπί του μια να κρύβει τα θέλγητρα τις και μια να βουτά  στο φωτεινό καθρέφτισμα της, μέσα στο κορμί της Θάλασσας. Και αυτό το παιχνίδι Ερέτη και Πανσέληνου έχει αρχίσει από τις 23:45, καθώς πρώτη φορά συναντηθήκαν τα βλέμματα μας. Αυτή είχε σκαρφαλώσει πάνω από τον Νέο Πύργο και εμένα  η πρύμνη μου άφηνε την παραλία του χωριού.
 Την καλησπέρισα και την έβαλα στο αριστερό εγκάρσιό μου ξεκινώντας για την Λιχάδα και  μία από τις Άκρες της ..την Βασιλίνα….. Και η βραδινή παράξενη παρέα  απέκτησε κι άλλα μέλη, τον ταπεινό ερέτη σιγοντάρει κι η θάλασσα και σε παράλλαξη μαζί με την Σελήνη, η Ευβοϊκή Γη. Την εικόνα είναι δύσκολο να την μεταφέρω αλλά εάν ποτέ βρεθείτε με Πανσέληνο στο Βόρειο Ευβοϊκό θα το καταλάβετε.
  Μόνο ήχος  τώρα, αυτός του κουπιού μέχρι που μετά από λίγο ακούστηκε κι ο  παφλασμός, καθώς η Θάλασσα αντάμωσε τα βράχια τις Νησιώτισσας. Ζήλεψε και αυτή για λίγο, στο πλάι μου μένει, τα ερείπια της κλέβουν λίγο από το φώς του φεγγαριού  και μας ξεπροβοδίζουν. Έμενα με παραδίδουν στα  νυσταγμένα φώτα του Αγιόκαμπου, καθώς  το λάγνο βλέμμα της Σελήνης χαράζει τις καμπύλες του Τελέθριου από κάτω και το φώς της ξεχύνεται χαμηλότερα προς τον Άγιο και το Κάμπο του, μέχρι να συναντήσει πιο πέρα την Αλμυρή και …..τις Νεράιδες του Πάντερμου (atraposroute.blogspot.gr).  Τότε είναι που η καρδιά "σκιρτά" …λίγο μετά τα μεσάνυχτα και νομίζω ότι με γελάν τα αυτιά μου, ακούω Νεράιδες από τον Πάντερμο και το Μεροβίγλι να με καλούν, προσπαθούν να με "ξε....λογιάσουν". Τα τραγούδια τους έρχονται μέχρι εδώ, κάπου μισό μίλι από την "φωλιά" τους.  Δικαιολογημένα  μια ερώτηση σας να είναι, πως ήταν ο ήχος τους και η λαλιά τους. Λοιπόν, βρισκόμουν πια σε παράλλαξη με τον Πάντερμο και ορκίζομαι ότι οι Νεράιδες τραγουδούσαν και λικνιζόταν σε ρυθμό Rave!!!!!(2) ………. Της Νύχτας τα Καμώματα … Κάπου εκεί στις 01:00 αποσύρθηκαν και αυτές ή μάλλον σταμάτησαν να βουίζουν στα αυτιά μου  καθώς καβάτζαρα το δυτικό άκρο του Πάντερμου και μπήκα στην σκιά του Λίχα(3)
  Η κορμοστασιά του σε αυτό το πλευρό είναι σκοτεινή με τα φώτα από τις σκόρπιες ιχθυοκαλλιέργειες να θέλουν να μπουν ανάμεσα μας. Μα εκεί που κάθε φορά χανόταν  οτιδήποτε το τεχνητό, ερχόταν το φώς της Σελήνης που βουτούσε το κορμί της στο κατάφυτό  βουνό και κατρακυλούσε μέχρι εδώ φέρνοντας ένα απίστευτο άρωμα. Η μοσχομυρωδιά του Λίχα, της Λιχάδας…. Κάτι… σαν κλείνεις σε ένα μπουκάλι τη δροσιά της Απόγειας Αύρας, ανακατεμένη με Έλατο κι  Πεύκο, μαζί με την φρεσκάδα και την αρμύρα της θάλασσας….και ...καπάκι… από πάνω το λάγνο βλέμμα της Σελήνης……
  Μεθυστικά όλα αυτά, μα τέτοια ώρα σε αυτά τα μέρη πρέπει να είσαι σε εγρήγορση. Ο λόγος είναι ο Γαρμπής που ήδη σκαρφάλωσε στην Οίτη και τώρα ξεχύθηκε μέσα από τον Μαλιακό Κόλπο μεχρι εδώ, για να ταράξει τα νερά και το …σκαρί μου. Και από την όλη ατμόσφαιρα, μου έμεινε… η αλμύρα στα χείλη καθώς η χάρη του  σήκωσε στο διάβα ένα κυματισμό που άρχισε να γλύφει την πλώρη μέχρι που τώρα, αφρίζοντας την καβαλά, δροσίζοντας το πρόσωπο του Ερέτη. Δεν μπορώ να πω… με προειδοποίησε πριν λίγη ώρα όταν όλα ήταν ήρεμα, περίπου στα 8 -9  μίλια. Περίμενα να  δω τις αναλαμπές του Φάρου της Βασιλίνας, μα κάτι δεν πήγαινε καλά με την  χρονομέτρηση, εκεί που μέτραγα τα δεύτερα μέχρι την αναλαμπή, αυτή δεν έλεγε να εμφανιστεί στο ραντεβού των 5 Δευτερολέπτων. Κάπου κάπου την έβλεπα μα και πάλι  αργούσε πολύ να ξαναφανεί. Τελικά εδώ στα 7 νμ μακριά της κατάλαβα… την έκρυβε αυτό το κύμα που με λούζει από την πλώρη, σφυρίζοντας  στα αφτιά μου το όνομα του ανέμου και αφέντη του …..Γαρμπήςςς.
  Μιάμιση ώρα τώρα και ξέχασα την πανσέληνο, με ξεπέρασε και ξεχύθηκε μπροστά μου, έφυγε από το πλάι μου και ανάμεσα στα σκαμπανεβάσματα την είδα να στέκεται πάνω στο βουνό του Λίχα. Το Κηναίο Όρος, εκεί όπου ο Ηρακλής άρπαξε τον καημένο Λίχα  σκορπίζοντας την ομορφιά του στη Στρογγυλή, την Μονολιά και τ’ άλλα πανέμορφα Λιχαδονήσια. Από κει πάνω με κοιτούσε το Φεγγάρι, σαν το φιλαράκι που πιο γρήγορο στον δρόμο από σένα πρώτευσε και τώρα κοντοστέκετε και σου γνέθει να βιαστείς να πάς κοντά του. Προς τα κει ψηλά θωρώ την Πανσέληνο και καθώς το φέγγος της παίζει με τις σκιές του βουνού, θαρρώ πως τώρα τη γη σαν γιγάντιο χέρι, Άκρο, πλάθει και το βάζει  ανάμεσα σε με και τον Γαρμπή. Μου  γαληνεύει τα νερά για το τελευταίο  μίλι προς σ’ αυτό το Άκρο που στο χάρτη θα το βρείτε σαν Βασιλίνα, το Ακρωτήρι, τον προορισμό μου, το απάγκιο μου, το Φώς μου.!!!!
   12 Ναυτικά μίλια αλάργα από τότε που άφησα στεριά και τώρα στεριά πατώ στο ακρωτήρι της Βασιλίνας, το βορειοδυτικό άκρο της Λιχάδας. Μια γη που εισβάλει  στα στενά νερά του Βόρειου Ευβοϊκού σαν να προσπαθεί να σμίξει με αυτή της Φθιώτιδας απέναντι. Ένα Άκρο που πάνω του στέκει ένας από τους ποιο  όμορφους πετρόχτιστους φάρους το τόπου μας (www.faroi.com)  Εδώ στέκετε και το φως του, με χαϊδεύει κάθε 5 δεύτερα και καθώς ξενερίζω το σκαρί μου  ετοιμάζομαι για κάτι το μαγικό!!!!!   

 Εδώ είπα είναι ο προορισμός μου και το Φως και τα κατάφερα να σταθώ σε έναν υπέροχο συνδυασμό του!!!!! Φως οι αναλαμπές του πέτρινου φάρου, Φως του Φεγγαριού που τώρα παίρνει την θέση του στην δύση, Φως αυτό που σιγά σιγά γεννιέται στην Ανατολή καθώς ο Ηλιάτορας προετοιμάζεται να ανέβει στον Θρόνο του. Φως λες και τέτοια ώρα όλου τ’ ουρανού τα σώματα αντάμωσαν, αποφάσισαν κι έστειλαν την Ίριδα εδώ μπροστά και γύρω μου, να λικνίζεται φορώντας τις Χαραυγής το Φόρεμα. Κοντά δύο ώρες, από τις 04:00 μέχρι περασμένες 06:00 εκστασιασμένος "χορεύω" μαζί της και σε κάθε λίκνισμα της απολαμβάνω την Αυγή.
Συνάμα προσπαθώ να αποτυπώσω κάθε κίνηση της, μα σε οποίο κάδρο προσπάθησα να την περιορίσω είναι κάτι μηδαμινό μπροστά σ’ αυτό που έζησα. Δεν μπορώ να στριμώξω σε μερικά εκατομμύρια ψηφίδες (pixel) το πώς σε “χαϊδεύει” το φώς. Ναι αυτή την αίσθηση, το χάδι, που η αφή δεν συλλαμβάνει μα φτάνει κατευθείαν στην Ψυχή και πιστέψτε με την ανεβάζει τόσο ψηλά  μέχρι το φώς του φάρου και ακόμα πιο ψηλά, όσο εκεί στον ουρανό που δυτικά χρωματίζει το Φεγγάρι και απ την άλλη κάπου 17… λεπτά μετά της 06:00 ο Ήλιος, που ανατέλλει μέσα από την Θάλασσα.
 Τέσσερις ώρες κουπί ακόμα και μ’ ένα πεισματάρη Γαρμπή, να η ανταμοιβή… Αυτή η Στιγμή, το Μεγαλείο!!!
 Ημέρα έγινε το Φώς, σιγά σιγά κυριαρχεί ο Ήλιος και σκορπάει γύρω μου το πρωινό πορτοκαλί του. Ο φάρος πια μπρος στη χάρη από το Φως το Πρώτο, έχει σωπάσει. Όσο για το ολόγιομο Φεγγάρι, μεγαλώνει για λίγο, στο  κύκνειο άσμα του, πριν κουρνιάζει στον κόρφο του Καλλίδρομου.
Ξημέρωσε πια και ο Ερέτης ετοιμάζεται για την επιστροφή του, έχει κοντά 4 ώρες και... λίγο ακόμα. (4) Ρίχνει μέσα το σκαρί του και βάζει πλώρη για την Ανατολή.  Ο ίδιος Γαρμπής, πιο ήρεμος τώρα, τον παίρνει από τον χέρι,  μάλλον, ένα χεράκι του βάζει, τον σπρώχνει από  πρίμα και τον αποχαιρετά. Η πρύμνη “γράφει” πια Βασιλίνα και στη πλώρη  τα υπόλοιπα τα ζωγραφίζει το Φώς του Ήλιου. Αρχικά, Χρυσό σκορπά, κατάπλωρα και καθώς ανεβαίνει πιο ψηλά, το Γαλάζιο απλώνει γύρω μου.... και στο πλάι….. με το άρωμα του Λίχα από το απόβραδο να έχουν ποτίσει οι  αισθήσεις  έρχεται τώρα να τις κατακλίσει  και το  Πράσινο που ανταμώνει, σμίγει, ένα γίνεται με το Γαλάζιο. Γαλαζοπράσινο το Χρώμα Του Λίχα και της χερσονήσου του(5) . Και τώρα πια από πάνω του, ο Ήλιος σε παράλλαξη και αυτός με συντροφεύει για έναν ακόμα Νόστο στην  Ευβοϊκή Γη……  



Σημειώσεις
(1). Με τον όρο Παράλλαξη κυρίως στην ακτοπλοΐα χαρακτηρίζεται η θέση ενός αντικειμένου όπου η διόπτευση αυτού είναι 90 μοίρες (δεξιά ή αριστερά). Δηλαδή το αντικείμενο βρίσκεται προς το εγκάρσιο του πλοίου, (π.χ. παράλλαξη Φάρου)  Πηγή: Βικιπαίδεια
(2).  Γυρνώντας πια και έξω από τον Πάντερμο ξεδιάλυνα το μυστήριο κάποια παρέα είχε κατασκηνώσει στην παραλία μπροστά από την Αλμυρή και ακόμα τέτοια ώρα λικνιζόταν σε αυτούς τους ρυθμούς RAVE!!!!!!
(4). Το Σπήλαιο (atraposroute.blogspot.gr)
(5).  Λιχάδα (atraposroute.blogspot.gr)

Διαδρομή - Χάρτης στο Wikiloc


Λίγο παρακάτω υπάρχει και μια "γεύση" από τη Γη του Λίχα όπως αποτυπώθηκε πριν ένα χρόνο σε έναν ακόμα Νόστο στη Βόρεια Εύβοια…. μαζί με ένα μικρό παράπονo!!!......

  Αυτό είναι ότι το βόρειο κομμάτι της Χερσονήσου της Λιχάδας κρύβει υπέροχους όρμους με πανέμορφες παραλίες. Όμως η αλόγιστη εκμετάλλευση της περιοχής από μονάδες Ιχθυοκαλλιέργειας έχει σαν αποτέλεσμα την υπέρμετρη ρύπανσή της ακτογραμμής . Σίγουρα δεν είμαι αυτός που θα προτείνει την απομάκρυνση μονάδων που συμβάλουν στην οικονομική δραστηριότητα της περιοχής. Αυτό που θα μπορούσε να γίνει είναι, οι υπεύθυνοι των εν λόγο μονάδων να αναλάβουν τον καθαρισμό των ακτών που εκμεταλλεύονται, σαν μια ελάχιστη προσφορά στον τόπο όπου τους φιλοξενεί. Στην κίνηση θα πρέπει να λάβουν δράση και οι τοπικές αρχές (άλλωστε η όποια παραχώρηση του χώρου για Ιχθυοκαλλιέργεια, λογικά πρέπει να έχει και περιβαλλοντικούς όρους χρήσης.  


Το Ξημέρωμα σε 360 μοίρες....

Ακρωτήριο Βασιλίνας in greece



















Τα Χρώματα της Αυγής
Κοντά δύο ώρες, από τις 04:00 μέχρι περασμένες 06:00 εκστασιασμένος χορεύω μαζί της και σε κάθε λίκνισμα της απολαμβάνω την Αυγή.






και  κάπου 17… λεπτά μετά της 06:00 ο Ήλιος, που ανατέλλει μέσα από την Θάλασσα.


Ο Φάρος





...και ένας συνδιασμός όταν ο Ερέτης πήρε το κουπί στον ώμο!!




Το πιστό μου...σκαρί.






































...και ο Ερέτης


Η Γη του Λίχα


Ο παρακάτω χάρτης από το Google Earth είναι ενδεικτικός και θα πρόσφερε μεγάλη βοήθεια εάν κάποιος γνώστης της περιοχής θα μπορούσε να μου δώσει περισσότερα  στοιχεία.

Το βόρειο κομμάτι της Χερσονήσου της Λιχάδας κρύβει υπέροχους όρμους με πανέμορφες παραλίες. Όμως η αλόγιστη εκμετάλλευση της περιοχής από μονάδες Ιχθυοκαλλιέργειας έχει σαν αποτέλεσμα την υπέρμετρη ρύπανσή της ακτογραμμής . Σίγουρα δεν είμαι αυτός που θα προτείνει την απομάκρυνση μονάδων που συμβάλουν στην οικονομική δραστηριότητα της περιοχής. Αυτό που θα μπορούσε να γίνει είναι, οι υπεύθυνοι των εν λόγο μονάδων να αναλάβουν τον καθαρισμό των ακτών που εκμεταλλεύονται, σαν μια ελάχιστη προσφορά στον τόπο όπου τους φιλοξενεί. Στην κίνηση θα πρέπει να λάβουν δράση και οι τοπικές αρχές (άλλωστε η όποια παραχώρηση του χώρου για Ιχθυοκαλλιέργεια, λογικά πρέπει να έχει και περιβαλλοντικούς όρους χρήσης. !!!!!

 Όρμος Αγαπητού

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Παραλία 1





















-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Όρμος 1

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η Σπηλιά


 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Κρυφός Λιμένας

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Παραλία 2


































Τέσσερις ώρες κουπί ακόμα και μ’ ένα πεισματάρη Γαρμπή, να η ανταμοιβή… Αυτή η Στιγμή, το Μεγαλείο!!!