Τα Άλογα του Σουλίου

  Είχα υποσχεθεί  ότι με κάθε μέσω θα προσπαθούσα  να αναδεικνύω, με τα λιγοστά μέσα που έχω, το θέμα. Το χρωστάω σε εκείνο το κοπάδι των αγέρωχων αλόγων που συνάντησα λίγο πιο κάτω από την ψηλότερη κορυφή των βουνών του Σουλίου (Άλισσος 1613μ).

  Ομολογώ ότι αν και  είμαι Θεσπρωτός αγνοούσα την ύπαρξή τους. Μάλλον αυτή είναι η γοητεία της Θεσπρωτίας, μου αποκαλύπτει σιγά σιγά τις μυστικές ομορφιές της και  παραδέχομαι κάθε φορά με αφήνει έκπληκτο.

  Η «συνάντηση»  έγινε ένα κρύο πρωινό του Φεβρουαρίου το 2010 ανεβαίνοντας στα Όρη Σουλίου http://el.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=767573 και παραμένει ανεξίτηλο στην μνήμη το βλέμμα  αυτών των πλασμάτων που στεκόταν κόντρα στο κρύο βοριά. Προσπάθησα μάταια να τα πλησιάσω και κατάλαβα πόσο λάθος έκανα. Τα Άλογα του Σουλίου δεν ζητούν την άμεση επαφή με τον άνθρωπο. Απαιτούν να προστατεύσουμε το δικαίωμα τους να περιφέρονται ανενόχλητα στα πανέμορφα βουνά του Σουλίου. Άλλωστε δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερο  τρόπο να περιγράψω σε κάποιον, με παράδειγμα, την «ψυχή» των αδούλωτων Σουλιωτών, παρά να τον προτρέψω να έρθει να θαυμάσει  αυτά τα Άλογα.
Καταλήγοντας θα ήθελα να γίνει μία διόρθωση. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να αποκαλούμε αυτά τα πανέμορφα πλάσματα  με τον όρο «Άγρια» Υποψιάζομαι ότι το κάνουμε από ζήλια γιατί αυτό που μας λείπει και το αποζητούμε, αιχμαλωτισμένοι στην καθημερινότητα, το απολαμβάνουν αυτά.....την Ελευθερία . Λοιπόν από εδώ και πέρα θα πρέπει να μιλάμε για τα «Ελεύθερα» Άλογα του Σουλίου που  όπως και  οι κάτοικοι του, τότε , τώρα και πάντα, θα αντιστέκονται σε οπουδήποτε μορφή υποδούλωσης. 

Τα άλογα μόλις που διακρίνονται στον αυχένα (δίπλα στο αριστερό μπατόν)