Είπα τον έρωτα την υγεία του ρόδου την αχτίδα
Που μονάχη ολόισα βρίσκει την καρδιά
Την Ελλάδα που με σιγουριά πατάει στη θάλασσα
Την Ελλάδα που με ταξιδεύει πάντοτε
Σε γυμνά χιονόδοξα βουνά.

Οδυσσέας Ελύτης

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Ημερολόγιο Καταστρώματος 16/7/2011 .

 Καταχώρηση 16/7/2011

Αργυρόνησο

Το “καινούργιο σκαρί” έπρεπε να παραδώσει τα διαπιστευτήρια του στο φάρο του νησιού και έτσι έβαλα πλώρη πρωί πρωί διανύοντας τα 4 ναυτικά μίλια που με χωρίζουν από αυτό το όμορφο νησάκι. Εάν και κάνω την διαδρομή εδώ και τέσσερα χρόνια η μαγεία και συγκίνηση που μου προσφέρει παίρνει κάθε φορά και διαφορετική μορφή.
Παραθέτω μερικές λέξεις....... Πανσέληνος Ανατέλλων Ήλιος. και.... Χάρις Αλεξίου. Πως συνδυάζονται; .....Λοιπόν να η μαγεία... να είσαι στην μέση του διαύλου των Ωρεών, η πανσέληνος να “δίνει” τις τελευταίες “πινελιές” τις καθώς  το είδωλο της  τρεμοπαίζει στα νερά του Βόρειου Ευβοϊκού. Από την αντίθετη μεριά ο ήλιος μόλις να έχει ξεπεταχτεί ανάμεσα από την Σκιάθο και την Σκόπελο και εκείνη ακριβώς την στιγμή στον ρυθμικό ήχο του κουπιού να προστίθεται από τα ακουστικά  η…. Χάρις...και τραγουδώντας να δίνει τίτλο στο σκηνικό... Θεός Αν Είναι....
http://el.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=1877679 








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου