Ελεύθερα Άλογα

Φαρμακοβούνι… βουνό που καιρό προσπαθούσα να ανέβω αλλά πάντα κάτι συνέβαινε και το ανέβαλλα. Όλο στις παρυφές του τριγυρνούσα, άλλοτε στου Τζούμα (Δάφνη) μέχρι πάνω στο Ξέχωρο μα και δυτικά κάτω από το Γηρομέρι  ακολουθώντας τον Καλπακιώτικο ποταμό.

 Τελικά τα κατάφερα στα τέλη του Μάρτη και το βουνό μου προσέφερε…. τα Πάντα…..Και για το…. Πάντα …έχω πολλά να πω …για αρχή όμως θέλω να σταθώ σε κάτι που το... πάντα..  πρέπει να  περικλείει …την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

 Ελευθερία…αρχικά ήταν κάποιες άσπρες και καφέ κουκίδες που αντίκρισα από ψηλά όταν στάθηκα  στη Λυκορράχη (1240μ) και το Σελόκαστρο (1150μ) κι όταν τις πλησίασα  η καρδία μου σκίρτησε. Είχα ακουστά για τα Ελεύθερα Άλογα στο Φαρμοκοβούνι αλλά δεν περίμενα να τα συναντήσω. Ήταν εκεί στις δυτικές πλάγιες του βουνού.  Είναι ίδια η Ελευθερία….. την διέκρινες στις κινήσεις τους, το βλέμμα, το κούνημα του κεφαλιού. Καλπάζει μαζί τους, ήχος της  είναι το χλιμίντρισμα των μικρών πουλαριών, το χτύπημα των οπλών  στις πέτρινες απότομες πλαγιές.

  Ελευθερία είναι αυτά τα υπέροχα πλάσματα. Ελευθερία που την κέρδισαν αντέχοντας στις κακουχίες του βουνού, στις επιθέσεις των λύκων. Ελευθερία που κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να τους την στερήσει….. ναι, πλησιάζοντας πέρασαν από το νου μου τρόποι για τα βοηθήσουμε, αλλά τελικά κατάλαβα το λάθος που μπορούμε να κάνουμε και συμφωνώ με κάποιον φίλο που μου το επισήμανε.   Όσο και καλοπροαίρετα μπορεί να επέμβει ο άνθρωπος για την «προστασία» τους, αυτομάτως θα τους στερήσει αυτό που απολαμβάνουν εκεί πάνω.  Μπορεί να γίνουν βορά των αρπακτικών των αγριμιών, η πείνα να τα αποδεκατίσει….μα ότι θα κάνουν θα πράξουν θα καταλήξουν… θα το έχουν ζήσει ΕΛΕΥΘΕΡΑ.

 Έτσι ένα κομμάτι της ψυχής μου θα είναι  και αυτό ελεύθερο  όσο  εκεί  ψηλά στο Φαρμακοβούνι  περιπλανιόνται, μάχονται κάποια ελεύθερα πλάσματα. Θα στέκονται με το κεφάλι Ψηλά, η χαίτη τους θα ανεμίζει στον άνεμο και Ελεύθερα θα ατενίζουν από κάτω τους την Θεσπρωτική Γη.

…πόσο τυχερός μπορεί να νιώθει ένας οδοιπόρος όταν έχει συναντήσει την Ελευθερία δύο φορές …Στα Όρη του Σουλίου και τώρα στο Φαρμακοβούνι…..