Τι είναι αυτό που διεγείρει την ψυχή και το μυαλό, ποιος είναι αυτός ο "χορός" των αισθήσεων που θα δώσει
το "βήμα" σε κάποιον να γράψει, να ζωγραφίσει, να πλάσει, να το αποτυπώσει σε φως.
Οι αρχαίοι το είχαν προσωποποίησει δίνοντας του διαφορετικά ονόματα, αυτά των Μουσών
που στο βάθος χρόνου οι μορφές τους πολλαπλασιαζόταν.
Την έμπνευση αναζητούσα κι εγώ ξανά, το μεσοκαλόκαιρο, στους
δρόμους της Σαλαμίνας. Αυτή τη φορά είχα "βοήθεια" και από έναν μεγάλο ποιητή
μας, τον Άγγελο Σικελιανό. Εκεί στα βορειανατολικά του νησιού είχε βρει
καταφύγιο ο οίστρος του ποιητή, στο μικρό οίκημα που έμεινε
τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Αυτό το οίκημα ήταν το
αντικείμενο μου, που αυτή τη φορά θα έκθετα στου πρωινού το φως. Συνάμα όμως
ήθελα να κατανοήσω και ποια ήταν αυτή η αίσθηση, η εικόνα που εντυπωσίασε τον μεγάλο ποιητή ώστε να διαλέξει
αυτό το οίκημα για κατοικία. Μάλλον κάτι από τον λόγο που είχαν και οι μοναχοί της
Μονής Φανερωμένης, όταν πιο παλιά το
είχαν επιλέξει για ησυχαστήριο.
Και για φαντάσου... στο σημείο αυτό ακόμα και πιο πίσω στον
χρόνο, βρισκόταν ένας από τους Ανεμόμυλους
του Νησιού σαν αυτούς που λίγη ώρα πριν, κάτω από του φεγγαριού το φως είχα πάει για να "ξορκίσω", δαίμονες, γίγαντες και φοβίες. ( Ατραπός: Ανεμόμυλοι)
Σκοτάδι λοιπόν ακόμα, όταν έφτασα αλλά με το φως γύρω μου αρκετό, για να καταλάβω την αξία της θέσης, αυτού του απλού μα τόσο όμορφου οικήματος
ακριβώς δίπλα στο κύμα. Δίπλα στο ακρογιάλι του διαύλου που ενώνει τους κόλπους
της Ελευσίνας και των Μεγάρων. Χωρίζει εδώ στη Φανερωμένη, την Σαλαμίνα από την
Αττική Γη, με λίγα δεκάδες μέτρα νερό του Αργοσαρωνικού.
Το σπίτι του Σικελιανού προσανατολισμένο έτσι ώστε η Αυγή
να γεννιέται στο κόλπο της Ελευσίνας και μετά το απόγιομο να χάνεται στα νερά των
Μεγάρων. Για το πρώτο κομμάτι της γέννησης βρισκόμουν εδώ για το σκηνικό, τον ερχομό της Αυγής. Για τις Αποχρώσεις
φωτός σαν αυτές που τόσα χρόνια πίσω ο ποιητής θα αντίκριζε κάθε πρωί. Αποχρώσεις
συναισθημάτων που θα του γεννούσε την όρεξη να δημιουργήσει, να γράψει στίχους. Όλα αυτά θέλησα
στο πρώτο φως να αποτυπώσω και συνάμα οι ίδιες αυτές αποχρώσεις να συνταράξουν συθέμελα και την δική μου ψυχή, να μεστώσουν και τον δικό μου οίστρο και να καταφέρω να τις αποτυπώσω μέσα από τον φακό μου και στην δική σας ψυχή. Και μαζί γεύτηκα
έστω λίγο από αυτό που ένοιωθε ο Άγγελος Σικελιανός. Αυτό που τον έκανε να
αγαπήσει αυτήν την γωνία του νησιού, αυτό που καθισμένος στο μπαλκόνι το σπιτιού του χάριζε το δώρο του πνεύματος και της ψυχής ….την Έμπνευση.
Πληροφορίες: Το Σπίτι του Άγγελου Σικελιανού (mlp-blo-g-spot.blogspot.gr)
Οι Αποχρώσεις τις ...Μούσας μου
 |
| Μέχρι το 1881 στο ίδιο σημείο βρισκόταν ο Ναύσταθμος όπου το ίδιο οίκημα χρησιμοποιήθηκε σαν Διοικητήριο |
