Είπα τον έρωτα την υγεία του ρόδου την αχτίδα
Που μονάχη ολόισα βρίσκει την καρδιά
Την Ελλάδα που με σιγουριά πατάει στη θάλασσα
Την Ελλάδα που με ταξιδεύει πάντοτε
Σε γυμνά χιονόδοξα βουνά.

Οδυσσέας Ελύτης

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

Απόγιομο


 Απόγιομες του Απρίλη αποχρώσεις στόλιζαν τα Λουτρά της Αιδηψού, όταν στάθηκα για πρώτη φορά στο ξωκλήσι της Αγίας  Βαρβάρας. (Ατραπός 1/5/2015)  Και βρέθηκα ξανά να συνεχίσω το αγνάντι από αυτό το υπέροχο σημείο,  όταν πια  τον Ιούλιο  ο Ήλιος χάθηκε μαζί με τα χρώματα του δειλινού πίσω απ’ το Όθρυς, των Τιτάνων το βουνό. Την ώρα όπου Ίριδα αφήνοντας πίσω της την στερνή μαγεία των χρωμάτων της πρόλαβε την Σελήνη πριν και αυτή βουτήξει στου Λίχα την κορμοστασιά, παραδίδοντας την Νύφη του Βόρειου Ευβοϊκού, στον Αστεριών την λάμψη.












Το Ξωκλήσι της Αγίας Βαρβάρας κάτω απ' το φως των Αστεριών




....και μετά από λίγο, δίπλα στις θάλασσας την γαλήνη, καληνύχτισα την Νύφη του Βόρειου Ευβοϊκού 





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου