Σε οποιαδήποτε εξόρμηση μου ……σε κάποια πλαγιά του Πράσινου ….. κωπηλατώντας στο Γαλάζιο….. ΠΑΝΤΑ θα στριφογυρίσει στο μυαλό μου μια μελωδία ΠΑΝΤΑ διαφορετική …
δεν ξέρω από τα βάθη του υποσυνειδήτου πως
ξεπετάγεται…… αλλά σαν ξωτικό «στοιχειώνει» τις εικόνες μου….
αυτές οι τέσσερις μέρες στις ακτές της Θεσπρωτίας… ξετυλίγονται σε 3,55 λεπτά μελωδίας…. Τέσσερις μέρες τις
κρατώ βαθειά μέσα στην ψυχή μου και όπως λέει και …ο Σωκράτης …..
« ….μέσα στα ρούχα
μου σε κρύβω σαν φωτιά
να 'χουν να λεν πως δε σε γνώρισα ποτέ…..»
να 'χουν να λεν πως δε σε γνώρισα ποτέ…..»
“Τα Ξωτικά” Σωκράτης Μάλαμας
Τα Ξωτικά λοιπόν ….με «περιτρυγύριζαν»…. Τα Ξωτικά σιγοτραγουδούσα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου