Δίρφυς

  Θα μπορούσα αναπολήσω πολλές στιγμές που στο παρελθόν έχω ζήσει στις πλαγιές και την κορυφή της Δίρφυς. Μα τώρα θα  υμνήσω το υπέροχο αυτό  βουνό της Εύβοιας από ένα σημείο αρκετά μακριά. Λίγο μετά την Νέα Αρτάκη  στο δρόμο για τα Ψαχνά θα συναντήσετε έναν όμορφο υδροβιότοπο. Από αυτό το σημείο όσες φορές πέρναγα αγνάντευα το βουνό της Ήρας  ντυμένο με της κάθε εποχής  τη φορεσιά. Και το βουνό πάντα μου “έκλεινε” το μάτι, μια αίσθηση που προερχόταν από τα νερά του υδροβιότοπου καθώς εκεί κατηφόριζε το βουνό να καθρεπτιστεί. Αυτή τη φορά δεν αντιστάθηκα στα θέλγητρα της, σταμάτησα και την γύρεψα μέσα στο νερό. Και να σου, ανταποκρίθηκε και άρχισε να λικνίζεται για χάρη μου. Με σαγήνεψε με τα κάλλη της πλαισιωμένα από τούφες άσπρων νεφών,  σαν νύφες που ήρθαν να στολίσουν την κυρά τους. Και αν αληθεύει πως η Ήρα κατοικούσε εκεί ψηλά σίγουρο από δω θα πέρασε ο Δίας και θα μαγεύτηκε από την ομορφιά της πριν πάει να την συναντήσει εκεί πάνω.  Λοιπόν αν σας φέρει ο δρόμος σε αυτά τα μέρη ( σας προτείνω απογευματινές ώρες) μην λησμονήσετε, σταθείτε για λίγο, μπορεί ο Αίολός να έχει αποσύρει τον Σκίρωνα (Μαΐστρο), τα νερά του υδροβιότοπου να ημερέψουν και τότε είναι που θα κατέβει  η Ήρα,  η Δίρφυ, το βουνό να σας ανταμώσει και να λικνιστεί για την δική σας χάρη.